Nu zijn wij genoodzaakt zelf het initiatief te nemen. Dus: klasfoto (in plaats van klassenfoto), niet smartengeld maar smartgeld, niet hartenpijn maar hartpijn (als hartzeer), niet ruggenmerg maar rugmerg (als rugnummer, of beenmerg), niet vlaggenschip, maar juist het schip met die ene vlag: vlagschip. Maar ook: vijgblad, peerboom, pankoek. Allemaal nieuwe woorden die in ballingschap zijn ontstaan. Het regent geen pijpenstelen, maar pijpstelen. Het meisje niet met de pijpenkrullen, maar met de pijpkrullen. Niet peulenschil, maar peulschil. Wie weet... De ontwikkelingen zijn niet te voorzien. De taal kruipt voort, langs onbetreden paden. [1]
Lefevere haalt zijn gelijk, maar niet zonder weemoed. "De carrière van Frankie is een treurlied. Mijn hartpijn vermindert met de jaren. Zoals ik ook niet meer smoorverliefd ben op een mooie vrouw van vroeger. Ik heb gelukkig nog een klein voetje kunnen zetten naar Lampre, waar hij nu onder contract staat. Frankie is een artiest. Hij kan heel down én heel euforisch zijn. Hij leeft sinds zijn vijftiende als een prof. Maar de opoffering komt niet uit zijn buik. Talent alleen volstaat niet." [2]
pijn op de borst door een te geringe doorbloeding van de kransslagaderen, zoals bij een hartinfarct
Na drie maanden maakten zij per week nog maar gemiddeld 16 in plaats van 26 episoden van ernstige pijn op de borst door. Ze slikten wekelijks nog maar 7 in plaats van 24 nitroglycerinetabletjes (om die ernstige hartpijn te onderdrukken). Ook hun hartspierdoorbloeding was verbeterd en de geïnfarcteerde delen van hun hartspier werkten beter. [3]
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
