geklots

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  geklots    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ge·klots

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van klotsen met het voorvoegsel ge-

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	geklots
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

het geklots o

1. het aanhoudend slaan van water tegen een vast voorwerp

   • Het is ook de wereld van de stilte en de eenzaamheid. Van de vele verschillende soorten ijs: jong ijs, havenijs, puinijs, klonterijs, snel ijs, pennenmesijs. Van de schoonheid van ijsbergen – massief, majestueus. En van de vele geluiden. ‘Het geluid van zee-ijs is [...] geen geruis en ook geen geklots, maar een soort traag, krakend, kreunend, krijsend geluid, waarin een doordringend zilverig gerinkel zich vermengt met de lage, dreunende ondertonen van een razende storm.’ 

2. (figuurlijk) voortdurend heen en weer geslingerd worden tegen iets aan

   • We rijden een half uur mee – een zware rit vol misselijkmakend geklots en gebonk. 

Vertalingen

    1. het aanhoudend slaan van water tegen een vast voorwerp   

Engels: plashing (en), sloshing (en)

Gangbaarheid

• Het woord geklots staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "geklots" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
93 %	van de Vlamingen.