falen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  falen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈfaːlən/

Woordafbreking

• fa·len

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘in gebreke blijven, mislukken’ voor het eerst aangetroffen in 1285

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
falen	faalde	gefaald
zwak -d	volledig

Werkwoord

falen

1. inergatief het doel dat men zich gesteld had niet bereiken

   • Zij falen in hun opzet. 

Synoniemen

• feilen
• ergens niet veel van terechtbrengen
• er niet veel van maken
• het erbij laten zittten
• het laten afweten
• in gebreke blijven
• niet thuis geven
• tekort schieten
• in verzuim zijn
• niet over de lat komen

Verwante begrippen

• (geheel falen in bijzijn van publiek) afgaan, door een zijdeur afgaan, een gek figuur slaan, zijn gezicht verliezen, zich blameren
• (financieel falen) de boot ingaan
• (door een probleem) struikelen over, uitglijden over
• (van een regering) vallen, ten val komen
• (in een competitie of strijd) verliezen, onderuitgaan, aan het kortste eind trekken, het afleggen tegen iemand, het onderspit delven, het veld moeten ruimen voor iemand, zijn meerdere moeten erkennen in iemand, het loodje leggen, zich laten inpakken, de duimen leggen

Antoniemen

• slagen

Hyponiemen

• hartfalen, marktfalen, nierfalen, orgaanfalen

Afgeleide begrippen

• faalangst, faalfactor, faalkosten, faling

Vertalingen

    1. niet bereiken van doelen   

Deens: dumpe (da) Duits: scheitern (de) Engels: to fail (en) Frans: échouer (fr) Fries: fale (fy), feile (fy), mislearje (fy)

Papiaments: faya, frakasá Russisch: провалить (ru) Spaans: fallar (es) Zweeds: klicka (sv)

Gangbaarheid

• Het woord falen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "falen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.