eer

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  eer    (hulp, bestand)
• IPA: /er/

Woordafbreking

• eer

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘bijwoord van tijd: vroeger’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901
• In de betekenis van ‘achting, deugd’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901

Voegwoord

eer

1. (formeel) voordat

   • Het duurde lang eer ik zijn grappen waarderen kon. 

Synoniemen

• eerdat

Hyponiemen

• aleer, veeleer, weleer

Spreekwoorden

• Bezint eer ge begint.

Afgeleide begrippen

   

eer-eergister eer-eergisteren eerdaags eerdat eerder eereergister eereergisteren eergetouw eergister eergisteren eerlang eertijds eerverleden eervoller eervorig

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	eer	-
verkleinwoord	eertje	eertjes

Zelfstandig naamwoord

de eer v / m

1. aanzien, roem

   • Hij kreeg veel eer voor zijn werk. 

   ▸ Elk van deze beroemde trails neemt meer dan vijf maanden in beslag en als je ze alle drie hebt afgerond, word je een zogenaamde Triple Crowner die dus in totaal 12.700 kilometer te voet heeft afgelegd. Deze eer was aan niet meer dan 250 mensen ter wereld te beurt gevallen.

2. kuisheid

   • Wij deden dat in alle eer en deugd. 

Uitdrukkingen en gezegden

• Dat is mijn eer te na

Dat is beneden mijn waardigheid

• De eer aan zichzelf houden

Vrijwillig afstand van iets doen, vrijwillig een bep. positie, functie e.d. opgeven omdat men anders van buitenaf hiertoe gedwongen zou worden

• Ergens eer in stellen

Iets doen of laten omdat dat eer/roem (of juist niet) zou opleveren

•  Je liep geen enkel risico, want hij stelde er een eer in het niet te laten merken. Klasseninstinct.  

• Er is/valt geen eer aan te behalen

Het kan niet op een fatsoenlijke manier worden afgerond

• Iemands eer te na komen

Iemand beledigen, kwetsen, minderwaardig bejegenen

• Naar eer en geweten

In de volle overtuiging dat iets echt waar is een bep. handeling doen of een verklaring afleggen

• Iemand tot eer strekken

Iemand goed staan, sieren

• Die integriteit strekt je tot eer. 

• Zijn eer verpanden

Op zijn erewoord beloven iets gedaan te krijgen of zich ergens aan te zullen houden

• Zijn naam eer aandoen

Spreekwoorden

• 's Lands wijs, 's lands eer

Een volk hecht sterk aan de eigen gewoontes

Afgeleide begrippen

   

eerbetoon eerbetuiging eerbewijs eerbied eergerelateerd eergevoel eerherstel eerlijk eerloos eermoord eerroof eershalve eervol eerwaard eerwraak eerzucht ereambt erebaantje erebegraafplaats ereboog ereburger erecode ereconsul eredame eredienst eredivisie eredoctor eredoctoraat eregalerij eregast eregroet erehaag erekanunnik ereklasse erekrans erekruis erelid erelidmaatschap erelijst ereloge ereloon eremedaille eremetaal eremis eremoord erenaam erepalm erepenning ereplaats erepodium erepoort ereprijs erepromotie ereraad ereronde eresabel eresaluut ereschavot ereschuld ereteken ereterras eretitel eretribune ereveld erevoorzitter erewacht erewedstrijd erewoord erezaak erezuil eerzuchtig

Anagrammen

• ere, ree

Vertalingen

    1. aanzien, roem   

Albanees: nder (sq) Catalaans: honor (ca) Deens: ære (da) Duits: Ehre (de) v Engels: honour (en) (VK), honor (en) (VS) Esperanto: honoro (eo) Frans: honneur (fr) m Fries: eare (fy) Hongaars: tisztelet (hu) Italiaans: onore (it) m

Japans: Kanji: 名誉 (ja) Hiragana: めいよ (ja) Romaji: meiyo (ja) Koerdisch: namûs (ku) v Latijn: honor (la) Papiaments: honor Pools: honor (pl) m Portugees: honra (pt) Spaans: honor (es) m Turks: namus (tr) Zweeds: ära (sv), honnör (sv)

Werkwoord

vervoeging van
eren

eer

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van eren
   

   • Ik eer. 

2. gebiedende wijs van eren
   

   • Eer! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van eren
   

   • Eer je? 

Gangbaarheid

• Het woord eer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "eer" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Afrikaans

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	eer	-

Zelfstandig naamwoord

eer

1. eer

Anagrammen

• ere, ree, reë