dissociëren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  dissociëren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dis·so·cië·ren, dis·so·ci·eren

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van het Franse dissocier (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
dissociëren	dissocieerde	gedissocieerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

dissociëren

1. ergatief in kleinere delen uiteenvallen

   • Bij oplossing in water dissociëren zwakke zuren maar gedeeltelijk. 

Afgeleide begrippen

• dissociatie

Vertalingen

    1.   

Frans: dissocier (fr)

Spaans: disociar (es)

Gangbaarheid

• Het woord dissociëren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.