converseren

Nederlands

man en vrouw aan het converseren

Uitspraak

• Geluid:  converseren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• con·ver·se·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘een gesprek voeren’ voor het eerst aangetroffen in 1840
• afgeleid van het Franse converser (met het voorvoegsel con- en met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
converseren	converseerde	geconverseerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

converseren

1. inergatief een gesprek voeren

   • Ze converseerden over de toekomst van het bedrijf. 

   ▸ Op de driezitsbank waren Tinekes man Gerard en de rechterburen Klaas-Jan en Annemiek Sturkeboom druk aan het converseren.

Vertalingen

    1. een geprek voeren   

Duits: konversieren (de) Engels: converse (en) Frans: converser (fr) Italiaans: conversare (it)

Portugees: conversar (pt) Spaans: conversar (es) Zweeds: konversera (sv)

Gangbaarheid

• Het woord converseren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "converseren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.