blaak
Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
- blaak
Woordherkomst en -opbouw
Werkwoord
vervoeging van |
---|
blaken |
blaak
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van blaken
- Ik blaak.
- gebiedende wijs van blaken
- Blaak!
- (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van blaken
- Blaak je?
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | blaak | blaken |
verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de blaak m
- een grasveld om de was op te bleken en drogen
Synoniemen
Verwijzingen
Limburgs
Uitspraak
Zelfstandig naamwoord
blaak m
- een grasveld om de was op te doen drogen
Verbuiging
enkelvoud | meervoud | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
nominatief | blaak | - | blaekske | - | blaker | - | blaekskes | - |
genitief | blaaks | - | blaekskes | - | blaker | - | blaekskes | - |
locatief | blakes | - | blakeske | - | blakese | - | blakeskes | - |
datief | blake | - | blaekske | - | blaker | - | blaekskes | - |
accusatief | blaak | - | blaekske | - | blaker | - | blaekskes | - |