bewijzen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bewijzen    (hulp, bestand)
• IPA: / bəˈwɛizə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• be·wij·zen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘aantonen’ voor het eerst aangetroffen in 1240
• Afgeleid van wijzen met het voorvoegsel be-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
bewijzen	bewees	bewezen
klasse 1	volledig

Werkwoord

bewijzen

1. overgankelijk aantonen; staven

   • Kunt u die stelling bewijzen met cijfers. 

   ▸ De keiharde bewijzen waarmee ik een rechtszaak kan aanspannen tegen de verantwoordelijke hiervoor ontbreken.

2. inergatief betuigen; een dienst bewijzen

zich bewijzen

3. wederkerend laten zien wat je kunt

• De nieuwe werknemer heeft zich in zijn proefperiode voldoende bewezen. 

4. wederkerend laten zien dat iets nuttig is

   • Computers hebben zich in de loop van de jaren wel bewezen. 

Vertalingen

    1. aantonen; staven   

Deens: påvise (da) Duits: beweisen (de), belegen (de) Engels: prove (en) Frans: prouver (fr)

Noors: påvise (no) Nynorsk: påvise (nn) Spaans: probar (es)

    2. betuigen; een dienst bewijzen   

Duits: einen Dienst erweisen (de) Engels: confer a favor (en)

Frans: rendre service à (fr) Spaans: prestar un servicio (es)

Zelfstandig naamwoord

de bewijzen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord bewijs

Gangbaarheid

• Het woord bewijzen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bewijzen" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.