amictus
Latijn
Woordherkomst en -opbouw
- van amicire (omhullen)
Zelfstandig naamwoord
amictus v
Verbuiging
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | amictus | amictūs |
genitief | amictūs | amictuum |
datief | amictuī (amictū) | amictibus |
accusatief | amictum | amictūs |
vocatief | amictus | amictūs |
ablatief | amictū | amictibus |